Znane powieści z wątkami autobiograficznymi często czerpią inspirację z prawdziwych wydarzeń z życia ich autorów. Choć niektórzy twórcy wolą oddzielać fikcję od rzeczywistości, inni chętnie przelewają na karty książek własne dramaty, traumy i problemy. Analizując biografie pisarzy, można odkryć fascynujące historie kryjące się za dobrze znanymi dziełami - od trudnych relacji rodzinnych po walkę z nałogami. Zapraszamy w podróż przez osobiste doświadczenia takich autorów jak Charlotte Brontë, Stephen King czy C.S. Lewis.
Życie sióstr Brontë jako inspiracja
Charlotte i Anne Brontë, aby zarobić na swoje utrzymanie, zatrudniły się jako guwernantki. Choć praca ta była dla nich mało przyjemnym doświadczeniem, zyskały mnóstwo materiału do swoich powieści. W „Agnes Grey" Anne ze szczegółami opisała mroczne aspekty pracy guwernantki. Gdy zarzucono jej przejaskrawienie, wyznała, że sceny te zostały żywcem „skopiowane z życia”.
W „Dziwnych losach Jane Eyre” Charlotte przedstawia rozmowę bogatych panien na temat ich dawnych guwernantek. Widzimy tu jej żal i urazę po latach pracy z dziedziczkami, które traktowały ją protekcjonalnie. Charlotte „zemściła się” również na pewnej damie, która w jej wspomnieniach stała się uosobieniem zła. Była to madame Zoe Heger, żona profesora Constantina Hegera.
Pani Heger i zazdrość Charlotte
Charlotte początkowo pozytywnie wypowiadała się o madame Heger. Jednak z czasem jej stosunek diametralnie się zmienił, gdyż Charlotte zakochała się w mężu pani Heger. Ta szybko ograniczyła ich kontakt, chcąc zapobiec skandalowi. Charlotte po latach wyraziła swój żal, portretując panią Heger jako okrutne postacie w „Profesorze” i „Vilette”.
Stephen King walczy z nałogiem alkoholowym
Stephen King od nastoletnich lat zmagał się z alkoholizmem, który z czasem bardzo się pogłębił. Kiedy pracował nad „Lśnieniem”, nie zdawał sobie sprawy, że tak naprawdę pisał o sobie, a Jack Torrance to jego walczące z nałogiem alter ego. Opowiadanie o ukrywanym mroku było dla niego rodzajem terapii.
Również w „Misery” King symbolicznie przedstawił swój nałóg poprzez postać Annie Wilkes. Ostatecznie, dzięki wsparciu żony Tabithy, udało mu się zerwać z piciem i obecnie z powodzeniem utrzymuje trzeźwość.
Kiedy pracowałem nad „Lśnieniem”, nie miałem pojęcia, że tak naprawdę pisałem o sobie.
Ukrywany mrok i lęki Kinga
Jak przyznawał King, ze swoich doświadczeń czerpał garściami, choć często nieświadomie. Dopiero z czasem zorientował się, że w powieściach opisywał własne problemy i traumy, próbując je oswoić. Pisanie było dla niego rodzajem terapii i psychoanalizy.
S. Lewis pisze o utraconej matce
Twórczość C.S. Lewisa jest mocno osobista i pełna autobiograficznych wątków. Jego szczęśliwe, ale krótkie dzieciństwo ukształtowało wyobraźnię pisarza. W „Opowieściach z Narnii” odwoływał się do tamtych wspomnień.
Kluczowym momentem była jednak choroba i śmierć matki, Flory, gdy Lewis miał 9 lat. To wydarzenie zaważyło na jego relacjach z ojcem. Podobny wątek pojawia się w „Siostrzeńcu czarodzieja”, gdzie matka Digorego Kirkego umiera na nieuleczalną chorobę.
Smutne losy dziecięcych bohaterów
Prawie wszyscy bohaterowie „Opowieści z Narnii” mają nie najlepsze relacje z rodzicami lub są sierotami. Świadczyć to może o traumie, jaką Lewis przeżył w dzieciństwie. Co ciekawe, w pierwszej wersji historii Digory był sierotą. Później jednak pisarz zmienił zakończenie, dając mu upragniony happy end.
| Bohater książki Lewisa | Relacje z rodzicami |
| Julia | Brak informacji o rodzinie |
| Szasta | Wychowywany przez okrutnego przybranego ojca |
| Kaspian | Jest sierotą |
Dziecięce traumy bohaterów Opowieści z Narnii
Utracona matka Lewisa mocno wpłynęła na jego pisarstwo. Niemal wszyscy jego bohaterowie borykają się z podobnymi dramatami:
- Julia nie ma bliskich relacji z rodzicami
- Szasta jest ofiarą przemocy ze strony przybranego ojca
- Kaspian wychowuje się jako sierota
Świadczyć to może o traumie, jaką Lewis przeżył w dzieciństwie. Co więcej, w pierwszej wersji „Siostrzeńca czarodzieja” Digory był sierotą. Później jednak autor zmienił zakończenie, dając mu happy end.
Podsumowanie
W niniejszym artykule przyjrzeliśmy się znanym powieściom, w których autorzy czerpali inspirację z własnego życia. Sięgnęliśmy od trudnych losów sióstr Brontë pracujących jako guwernantki, przez miłosny dramat Charlotte Brontë zazdrosnej o żonę swojego mentora, aż po walkę Stephena Kinga z alkoholizmem czy C.S. Lewisa próbującego uporać się z traumą po stracie matki. Okazuje się, że wątki autobiograficzne w literaturze i książkach wcale nie należą do rzadkości.
Analizując biografie ulubionych pisarzy, możemy lepiej zrozumieć kontekst powstania kultowych powieści i dostrzec fascynujące paralele między ich życiem a twórczością. Nierzadko też pozwala to spojrzeć na dzieła z nowej, ciekawszej perspektywy.
